Η παρουσία του Λέανδρου σαν δημιουργού, σε αυτό που κάποιος θα μπορούσε να ονοματίσει “ελληνική σκηνή κόμικς” έχει αφήσει εποχή.
Αυτό φαίνεται από δύο τουλάχιστον σημεία.
Από την δημιουργική πλευρά έχει αφήσει εποχή με τις δημουργίες του, τόσο σε θεματολογική κατεύθυνση όσο και από αισθητικής – σχεδιαστικής εκτέλεσης.
Ένα ακόμη στοιχείο που επιβεβαιώνει την επιρροή του δημιουργού (όσο και την αξία, συνολικά του έργου του), είναι και οι συζητήσεις που κατά καιρούς εμφανίζονται ανάμεσα στα μέλη της “φυλής των κομιξόφιλων” για το που “χάθηκε τέλος πάντων το παλικάρι, γιατί δεν δημοσιεύει πλέον, παρ'όλη την επιθυμία εκδοτών να φιλοξενήσουν δουλειά του, με τι "ασχολείται αυτό τον καιρό” και άλλα παρόμοια ερωτήματα.
Η στάση λοιπόν του κοινού αντικατοπτρίζει την έκφραση λοιπόν που λέει ότι “αν είσαι σημαντικός, δεν χρειάζεται εσύ να μιλάς για την πάρτη σου και τις δημιουργίες σου. Το κάνουν απλώς όλοι οι άλλοι.”
Το παρόν καλαίσθητο και χορταστικό, παρεπιμπτόντως, άλμπουμ συγκεντρώνει υλικό από μία συγκεκριμένη σειρά ιστοριών που δημοσιεύθησαν στο ένθετο περιοδικό “9” της Ελευθεροτυπίας και πιο συγκεκριμένα στα τεύχη 39, 41, 43-64, 66 την περίοδο από τον Μάρτιο του 2001 έως τον Νοέμβριο του ίδιου έτους με τον ομώνυμο τίτλο.
Το περιβάλλον που εντάσσονται οι ιστορίες του Λέανδρου διαδραματίζονται σε έναν χώρο ο οποίος είναι γνωστός σε όλους τους κατοίκους του Δυτικού Κόσμου και συνδεδεμένος με ερεθίσματα που ενοχλούν και προκαλούν συνολικά το φάσμα των 5 αισθήσεων μας ενώ η 6η έχει δηλώσει χαρακτηριστικά: “ότι δεν συνάδει λόγος σύναψης ούτε καν τυπικών διπλωματικών σχέσεων με τις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις”.
Όπως προδίδει και ο τίτλος της σειράς μιλάμε για μία Χωματερή. Και δεν μιλάμε για οποιαδήποτε Χωματερή. Αναφερόμαστε σε μία περιοχή ρίψης λυμάτων, η οποία συγκεντρώνει ένα σύνολο ποικιλόμορφων κατοίκων, ενώ χαρακτηρίζεται από μία οργάνωση ανάθεσης συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων, ρόλων, ακόμη και εξουσιών (...που αν το εξετάσει κανείς κάτι μας θυμίζει...).
Μας θυμίζει βασικά εμάς τους ίδιους. Μας θυμίζει την κοινωνική δομή στην οποία είμαστε ενταγμένοι. Η αίσθηση ότι ο Λέανδρος έχει μετασχηματίσει την “πραγματικότητα” και την έχει μεταφέρει σε ένα αηδιαστικό και μολυσματικό, όπως προείπαμε, περιβάλλον ίσως και να έχει την σημασία του.
Μπορεί να μας “σερβίρει” από μία διαφορετική γωνία θέασης μία εικόνα του κοινωνικού μας συστήματος αξιών, των πυραμίδων εξουσίας που ενυπάρχουν σε αυτό και το χαρακτηρίζουν, αλλά μαι την "μπίχλα" εντός της οποίας κινούμαστε και αναπνέουμε.
Όμως από την άλλη πλευρά, απλώς και ίσως ο δημιουργός κάθισε ένα χρονικό διάστημα στο εργαστήριο του και το αφιέρωσε στην δημιουργία μίας ξεκαρδιστικής, γιατί όντως είναι, σειράς ιστοριών αφιερωμένο στους αναγνώστες του και στον κόσμο τους.
Ότι και να ισχύει πάντως, ακόμη και οτιδήποτε άλλο πέρα από τον συλλογισμό του γράφοντος, το αποτέλεσμα είναι αξιοσημείωτο και εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Το στοιχείο επίσης της πρωτοτυπίας επίσης δεν απέχει...
Κυρίως έγκειται στο γεγονός ότι δεν έχουμε συναντήσει σε άλλο κόμικ, ή τουλάχιστον δεν έχουμε υπόψη μας άλλο κόμικ, που να διαδραματίζεται εξ' ολοκλήρου και αποκλειστικά σε μία Χωματερή. Έχουμε δει ιστορίες να διαδραματίζονται σε ποικίλα περιβάλλοντα, από φανταστικές πόλεις και άγνωστους πλανήτες, σε σπηλιές και υπόγεια, καταμεσής στο διάστημα και στα έγκατα της Γής, αλλά σε μία Χωματερή, όχι.
Ξεκαρδιστικές μορφές – κάτοικοι όπως τα άπαιχτα μερμήγκια, οι αναρχοαυτόνομες κατσαρίδες, τα ποντίκια αλλά και η νεκροκεφαλή ψυχίατρος μαζί με τα σκουλήκια δημοσιογράφους και τους γλάρους, συνθέτουν ένα ξεκαρδιστικό σύμπαν. Απίστευτες ατάκες, διαπεραστικό και καυστικό χιούμορ
Κλείνοντας θεωρούμε με μία (ασφαλή) πρόβλεψη: ο αναγνώστης δεν θα μείνει ασυγκίνητος από την ανάγνωση του άλμπουμ. Σίγουρα επίσης δεν θα μετανοιώσει που έσκασε 12 euros για να αποκτήσει το συγκεκριμένο άλμπουμ.
Από την πλευρά του comicart προτείνεται ανεπιφύλακτα τόσο στους φίλους των κόμικς για την αξία του σαν έργο που αξίζει να διαβαστεί ενιαία και αδιάσπαστα αλλά και στους υπόλοιπους για να πάρουν μία γεύση από αυτό που ονομάζεται καλό ελληνικό κόμικ....
Εκδόσεις: Χ.Κ Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε
Επιμέλεια: Ομάδα “9” ενταγμένο στο πλαίσιο της σειράς “συλλογή ΕΝΝΕΑ”.
Το παρόν καλαίσθητο και χορταστικό, παρεπιμπτόντως, άλμπουμ συγκεντρώνει υλικό από μία συγκεκριμένη σειρά ιστοριών που δημοσιεύθησαν στο ένθετο περιοδικό “9” της Ελευθεροτυπίας και πιο συγκεκριμένα στα τεύχη 39, 41, 43-64, 66 την περίοδο από τον Μάρτιο του 2001 έως τον Νοέμβριο του ίδιου έτους με τον ομώνυμο τίτλο.
Το περιβάλλον που εντάσσονται οι ιστορίες του Λέανδρου διαδραματίζονται σε έναν χώρο ο οποίος είναι γνωστός σε όλους τους κατοίκους του Δυτικού Κόσμου και συνδεδεμένος με ερεθίσματα που ενοχλούν και προκαλούν συνολικά το φάσμα των 5 αισθήσεων μας ενώ η 6η έχει δηλώσει χαρακτηριστικά: “ότι δεν συνάδει λόγος σύναψης ούτε καν τυπικών διπλωματικών σχέσεων με τις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις”.
Όπως προδίδει και ο τίτλος της σειράς μιλάμε για μία Χωματερή. Και δεν μιλάμε για οποιαδήποτε Χωματερή. Αναφερόμαστε σε μία περιοχή ρίψης λυμάτων, η οποία συγκεντρώνει ένα σύνολο ποικιλόμορφων κατοίκων, ενώ χαρακτηρίζεται από μία οργάνωση ανάθεσης συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων, ρόλων, ακόμη και εξουσιών (...που αν το εξετάσει κανείς κάτι μας θυμίζει...).
Μας θυμίζει βασικά εμάς τους ίδιους. Μας θυμίζει την κοινωνική δομή στην οποία είμαστε ενταγμένοι. Η αίσθηση ότι ο Λέανδρος έχει μετασχηματίσει την “πραγματικότητα” και την έχει μεταφέρει σε ένα αηδιαστικό και μολυσματικό, όπως προείπαμε, περιβάλλον ίσως και να έχει την σημασία του.
Μπορεί να μας “σερβίρει” από μία διαφορετική γωνία θέασης μία εικόνα του κοινωνικού μας συστήματος αξιών, των πυραμίδων εξουσίας που ενυπάρχουν σε αυτό και το χαρακτηρίζουν, αλλά μαι την "μπίχλα" εντός της οποίας κινούμαστε και αναπνέουμε.
Όμως από την άλλη πλευρά, απλώς και ίσως ο δημιουργός κάθισε ένα χρονικό διάστημα στο εργαστήριο του και το αφιέρωσε στην δημιουργία μίας ξεκαρδιστικής, γιατί όντως είναι, σειράς ιστοριών αφιερωμένο στους αναγνώστες του και στον κόσμο τους.
Ότι και να ισχύει πάντως, ακόμη και οτιδήποτε άλλο πέρα από τον συλλογισμό του γράφοντος, το αποτέλεσμα είναι αξιοσημείωτο και εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Το στοιχείο επίσης της πρωτοτυπίας επίσης δεν απέχει...
Κυρίως έγκειται στο γεγονός ότι δεν έχουμε συναντήσει σε άλλο κόμικ, ή τουλάχιστον δεν έχουμε υπόψη μας άλλο κόμικ, που να διαδραματίζεται εξ' ολοκλήρου και αποκλειστικά σε μία Χωματερή. Έχουμε δει ιστορίες να διαδραματίζονται σε ποικίλα περιβάλλοντα, από φανταστικές πόλεις και άγνωστους πλανήτες, σε σπηλιές και υπόγεια, καταμεσής στο διάστημα και στα έγκατα της Γής, αλλά σε μία Χωματερή, όχι.
Ξεκαρδιστικές μορφές – κάτοικοι όπως τα άπαιχτα μερμήγκια, οι αναρχοαυτόνομες κατσαρίδες, τα ποντίκια αλλά και η νεκροκεφαλή ψυχίατρος μαζί με τα σκουλήκια δημοσιογράφους και τους γλάρους, συνθέτουν ένα ξεκαρδιστικό σύμπαν. Απίστευτες ατάκες, διαπεραστικό και καυστικό χιούμορ
Κλείνοντας θεωρούμε με μία (ασφαλή) πρόβλεψη: ο αναγνώστης δεν θα μείνει ασυγκίνητος από την ανάγνωση του άλμπουμ. Σίγουρα επίσης δεν θα μετανοιώσει που έσκασε 12 euros για να αποκτήσει το συγκεκριμένο άλμπουμ.
Από την πλευρά του comicart προτείνεται ανεπιφύλακτα τόσο στους φίλους των κόμικς για την αξία του σαν έργο που αξίζει να διαβαστεί ενιαία και αδιάσπαστα αλλά και στους υπόλοιπους για να πάρουν μία γεύση από αυτό που ονομάζεται καλό ελληνικό κόμικ....
Εκδόσεις: Χ.Κ Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε
Επιμέλεια: Ομάδα “9” ενταγμένο στο πλαίσιο της σειράς “συλλογή ΕΝΝΕΑ”.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου