Φανούρης Άπλας

1. Μέρες Εκτελωνισμού.
2. Μέρες Άγριου Κέτερινγκ.
3. Μέρες Τυριών και Μοναστηριών.

Μία τριλογία σε σχέδιο Σπύρου Δερβενιώτη και σενάριο Δημήτρη Βανέλλη – Δημήτρη Καλαιτζή. Μία έκδοση (του 1991 – 1992 – 1994 αντίστοιχα) από την Μαμούθ Κόμιξ.. Σε αυτά τα τρία άλμπουμ παρουσιάζονται οι περιπέτειες ενός πολυμήχανου, καταφερτζή, πονηρού, έλληνα ντετέκτιβ-διεκπεραιωτή δύσκολων και απίθανων, (σουρεαλιστικών θα μπορούσαμε να πούμε), υποθέσεων.



Στο πρώτο άλμπουμ η αποστολή είναι απλή στην περιγραφή, δύσκολη στην υλοποίηση. Ο Φανούρης Άπλας πρέπει να διεισδύσει στα άδυτα της γραφειοκρατικής – τελωνειακής μηχανής και να ανασύρει από τις αποθήκες, με νόμιμο τρόπο, 3 κούτες από ένα φάρμακο για την καράφλα ... Ναι καλά ακούσατε κυρίες και κύριοι. Έχετε πρόβλημα τριχόπτωσης, μερικής ή ολικής ; Ο Φανούρης να είναι καλά.
Σαφής η ειρωνεία απέναντι στα γραφειοκρατικό κατεστημένο και στη δημόσιων λειτουργών (;) αναλγησία. Κάτι που για εκείνη την εποχή δεν είναι καινούργιο και που συνεχίζει μέχρι σήμερα να ταλαιπωρεί όλους τους φορολογούμενους πολίτες της χώρας μας. Παρόλο λοιπόν που σχεδιαστικά ανήκει σε μία πρώιμη περίοδο του Δερβενιώτη, και πειραματίζεται αν κρίνουμε, από τις αλλαγές που προκύπτουν στην διάρκεια των τριών, εν σειρά, άλμπουμ, το θέμα είναι διαχρονικό και ακόμη και για σήμερα σύγχρονο.


Στο δεύτερο άλμπουμ με τίτλο «Μέρες Άγριου Κέτερινγκ», οι περιπέτειες του Φανούρη συνεχίζονται στο επίπεδο την φαγοποσίας υπό την επίβλεψη μαιτρ και προσωπικού σερβιρίσματος. Παρουσιάζονται οι αντιπαλότητες επαγγελματιών επιπέδου και τεχνικές αιφνιδιασμού και του αντιπερισπασμού. Η αντιμετώπιση των επιχειρησιακών συμφερόντων διαμέσου ευφυών τεχνασμάτων και η διακωμώδηση της νεοελληνικής γκλαμουριάς και χλίδας βρίσκονται στο επίκεντρο αυτού του άλμπουμ. ¨Όλα αυτά φυσικά υπό την επήρεια σουρεαλιστικών (και πάλι) συνθηκών. Παράλληλα παρατηρείται και μία αλλαγή στην σχεδιαστική τεχνική του Σπ. Δερβενιώτη αφού δίνει περισσότερο έμφαση στην γραμμή και όχι μόνο στο χρώμα, κάτι που προσδίνει θετικό χαρακτήρα εξέλιξης στην όλη προσπάθεια όσον αφορά την σχεδιαστική πλευρά.

Το τρίτο και τελευταίο άλμπουμ με ήρωα τον Φανούρη (που φανερώνει λύσεις ...), υπεισέρχεται σε θέματα θεολογικής προέλευσης και ερμηνείας. Τα τυριά και τα μοναστήρια στο κέντρο της επικαιρότητας. Ηγούμενοι, προηγούμενοι, προφήτες και θαύματα έναυσμα για οικονομική επικράτηση. Μήπως το έργο αποτελεί και ειρωνεία απέναντι στους αντιπρόσωπους του θείου στοιχείου εν μέσω της ελληνικής θεοφοβούμενης πραγματικότητας; Κάποιοι θα μπορούσαν να το εκλάβουν ακριβώς έτσι. Κάποιοι άλλοι θα έμεναν στην γοητεία και πρωτοτυπία του σεναρίου.
Σαν τρίτο και τελευταίο (τρίτωσε που λένε...), συγκεντρώνει πολλά θετικά στοιχεία, σεναριακά και σχεδιαστικά σε σχέση με τα δύο προηγούμενα.
Μας χαροποίησε το γεγονός ότι εθεάθη το άλμπουμ ακόμη στα βιβλιοπωλεία του χώρου και δεν βρίσκεται καταχωνιασμένο μόνο σε βιβλιοθήκες ή παλαιοπωλεία.
Το είδαμε λοιπόν πριν από λίγο καιρό στο βιβλιοπωλείο της Βαβέλ (δεν ήταν και δεκάδες τα αντίτυπα εδώ που τα λέμε), οπότε αν θα σας ενδιέφερε η αγορά τους καλό θα ήταν να μην το καθυστερείτε και πολύ.

Εκδόσεις; Μαμούθ Κόμιξ
Σχέδιο: Σπύρος Δερβενιώτης
Σενάριο: Δημ. Βανέλλης , Δημ. Καλαιτζής.